Πρωτοσέλιδο // Στην πρώτη σελίδα μιας εφημερίδας υπάρχουν άρθρα με τίτλους και φωτογραφίες. Πρωτοσέλιδο είναι το κεντρικό άρθρο της πρώτης σελίδας. Σκοπό έχει να τραβήξει την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνώστη για να αγοράσει την εφημερίδα. Συνήθως ο τίτλος του είναι γραμμένος με έντονα χρωματιστά γράμματα για να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα άρθρα.
...............................*Ειδήσεις - Ανταποκρίσεις - Ρεπορτάζ - Συνεντεύξεις - Διεθνή Νέα - Απόδημος Ελληνισμός *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
................. Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος

~

 my-tips-collection
..............................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Συντάκτες του είναι οι αναγνώστες

Συντάκτες του είναι οι αναγνώστες
...........Συντάκτες του είναι οι αναγνώστες

Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

ΔΙΑΣΠΟΡΑ-online: Ευρεία σύσκεψη συγκαλεί ο Λευκός Οίκος για την Ελλάδα

ΔΙΑΣΠΟΡΑ-online: Ευρεία σύσκεψη συγκαλεί ο Λευκός Οίκος για την Ελ...:
 Ευρεία σύσκεψη με θέμα την κατάσταση στην Ελλάδα και με τη συμμετοχή περίπου 40 παραγόντων της Ελληνικής Ομογένειας, συγκαλεί...
Στις επαφές τους με παράγοντες της Ομογένειας, στις 15 Ιουλίου, οι αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης ζητούσαν ιδέες για τρόπους βοήθειας προς την Ελλάδα, τόσο με ανθρωπιστική βοήθεια, όσο και με στρατιωτική για κάλυψη αναγκών και προσέλκυση επενδύσεων, αλλά και τεχνική βοήθεια για την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Οι ομογενείς είχαν στείλει το μήνυμα ότι με την άσχημη μεταχείριση της Ελλάδας από τους Ευρωπαίους εταίρους, θα πρέπει οι ΗΠΑ να ηγηθούν των προσπαθειών να βοηθήσουν την επί μακρόν σύμμαχό τους.


Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

....Εγερτήριο κατά του μνημονίου: Νότης Μαριάς στην Ευρωβουλή: Ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να σκύψει το κεφάλι και θα δώσει σύντομα την απάντηση στην τρόικα».

....Εγερτήριο κατά του μνημονίου: Νότης Μαριάς στην Ευρωβουλή: Ο Ελληνικός λαός δεν ...:      ΠΟΛΙΤΙΚΗ    «Ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να σκύψει το κεφάλι και σύντομα θα δώσει την απάντηση στην τρόικα» είπε μεταξύ...



Μπορεί πλέον η γερμανική Ευρώπη να επιβάλει ένα νέο μνημόνιο στην Ελλάδα δυσβάστακτο περίπου δώδεκα δις ευρώ νέων μέτρων;
Νομίζετε ότι μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση χωρίς να γίνει διαγραφή του επονείδιστου χρέους;
Συνάδελφοι κλείνω λέγοντάς σας ότι:
ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να σκύψει το κεφάλι και θα δώσει σύντομα την απάντηση στην τρόικα».

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Τη Ρωμιοσύνη Μην Την Κλαις - Μαρία Δημητριάδη





Τη Ρωμιοσύνη Μην Την Κλαις

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος 
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες: Μαρία Δημητριάδη

Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο

Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου

Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Με τον τίτλο «Ανταίος» κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος - «Ο νεοφιλελευθερισμός που έχει παγκοσμίως επιβληθεί δεν έχει μόνο καταστρέψει τις οικονομίες των λαών, αλλά έχει επιβάλει κι έναν ιδιαίτερο πολιτισμό, ο οποίος ασύστολα αυτοπροβάλλεται ως ο μοναδικός καθολικός παγκόσμιος (δυτικός) πολιτισμός»

    Στα μανταλάκια το περιοδικό «Ανταίος»    

Περιοδικό «Ανταίος»


Ενα νέο περιοδικό έφτασε χθες στα γραφεία της «Εφ.Συν.» με τον τίτλο «Ανταίος». Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε και, όπως αναφέρει το editorial, στόχος δεν είναι η οποιαδήποτε επιθυμία σύγκρισης με τον άλλον «Ανταίο», μια και ζούμε σε άλλη εποχή. «Ο νεοφιλελευθερισμός που έχει παγκοσμίως επιβληθεί δεν έχει μόνο καταστρέψει τις οικονομίες των λαών, αλλά έχει επιβάλει κι έναν ιδιαίτερο πολιτισμό, ο οποίος ασύστολα αυτοπροβάλλεται ως ο μοναδικός καθολικός παγκόσμιος (δυτικός) πολιτισμός».
Το περιοδικό διατυπώνει το καίριο ερώτημα ποιος θα μας γλιτώσει από αυτόν τον πολιτισμό και φιλοδοξεί να δώσει κάποιες απαντήσεις. Σε αντίθεση δε με τον μυθικό ήρωα που ήταν ακατανίκητος, ο σύγχρονος αυτός Ανταίος παρουσιάζεται ως αιθεροβάμων και οραματιστής.
Στο πρώτο τεύχος φιλοξενούνται:
● Αρθρα για τη Μαρίν Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο του Ζακ Νικονόφ, για τον πατριωτισμό της Αριστεράς του Β. Γαβαλά.
● Αναλύσεις για τη διαπλοκή ΜΜΕ και εξουσίας και για την εμπειρία της κατάληψης της ΕΡΤ.
● Οικονομικές αναλύσεις: για το χρέος, για το ευρωπαϊκό new deal, για τα χρέη της χούντας.
● Παρουσίαση και ανάλυση του βιβλίου της Μαρίας Καραμανώφ «Τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων. Βιώσιμο κράτος και δημόσια κτήση».
● Αρθρο του Γιώργου Πετρόπουλου για τη μήτρα που γέννησε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
● Μια ενδιαφέρουσα νομική προσέγγιση «για το ζήτημα κατοχύρωσης του δικαιώματος στην κρατική ελεημοσύνη με πισωγύρισμα στον προηγούμενο αιώνα».
● Τέλος, άρθρα για τον πολιτισμό, για το αστικό περιβάλλον (ειδικά για το Ελληνικό), για τον συνδικαλισμό αλλά και πολιτικά κείμενα.
Καλοτάξιδος λοιπόν ο «Ανταίος»! Email:antaiowmag@gmail.com

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Άνθρωποι του πολιτισμού υπογράφουν κείμενο υπέρ του ΟΧΙ

Την Κυριακή 5 Ιούλη 2015, ψηφίζουμε ΟΧΙ




Με σύνθημα: "Ήρθε η ώρα του μεγάλου ΟΧΙ", σημειώνεται στο κείμενο της Επιτροπής Πολιτισμού για την Υπεράσπιση του ΟΧΙ, ότι "o Ελληνικός λαός την επόμενη Κυριακή στο δημοψήφισμα λέει ΟΧΙ:
-στις προτάσεις των δανειστών που προβλέπουν απάνθρωπα μέτρα λιτότητας-
-στα μνημόνια εξάρτησης και υποτέλειας του ελληνικού λαού
-στην διαρκή εξαθλίωση, ανεργία, φτώχεια
-στην κατάργηση της ελεύθερης βούλησης ενός λαού να επιλέγει το παρόν και το μέλλον του
-στην αποικιοκρατική αντίληψη των δανειστών.
-στην ταπείνωση ενός ολόκληρου λαού από Τρόικα.
-στα τελεσίγραφα και στους εκβιασμούς των δανειστών.
-στην καταδίκη της επόμενης γενιάς.
-στην Ευρώπη των λίγων και ισχυρών.
-στον φόβο.

Λέει ΟΧΙ γιατί είναι ο μόνος τρόπος να υπερασπιστεί τη Δημοκρατία και τη λαϊκή του κυριαρχία. Ζητάμε τη στήριξη όλων των Ευρωπαίων πολιτών που πιστεύουν στη Δημοκρατία, για μια Ευρώπη των λαών, της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης. Λέμε ΟΧΙ, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να πούμε ΝΑΙ στη ΖΩΗ. ΝΑΙ στην Ευρώπη των λαών, της Αλληλεγγύης και της Ειρήνης. Την ΚΥΡΙΑΚΗ ψηφίζουμε ΟΧΙ για την αξιοπρέπειά μας".
Το μήνυμα υπέρ του "Όχι", υπογράφουν σκηνοθέτες, ηθοποιοί, ερμηνευτές, μουσικοί και εν γένει προσωπικότητες από όλους τους τομείς του πολιτισμού:
Νίκος Κούνδουρος (σκηνοθέτης), Νένα Βενετσάνου (τραγουδίστρια), Βασίλης Παπακωνσταντίνου (τραγουδιστής), Τάνια Τσανακλίδου (τραγουδίστρια), Μίρκα Παπακωνσταντίνου (ηθοποιός), Αφροδίτη Μάνου (τραγουδοποιός-ερμηνεύτρια), Λάκης Χαλκιάς (τραγουδιστής), Ματούλα Ζαμάνη (τραγουδίστρια), Θοδωρής Αμπαζής (σκηνοθέτης-αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής Εθνικού Θεάτρου), Υρώ Μανέ (ηθοποιός), Χάρρυ Κλυνν, Ντίνα Κώνστα (ηθοποιός), Μαρία Καβογιάννη (ηθοποιός), Αργύρης Ξάφης (ηθοποιός), Κλέων Γρηγοριάδης (ηθοποιός), Λένα Πλάτωνος (μουσικός), Κώστας Καλδάρας (συνθέτης), Γεράσιμος Γεννατάς (ηθοποιός), Γιάννης Ζουγανέλης (ηθοποιός), Τζένη Δριβάλα (σοπράνο), Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος (συνθέτης-στιχουργός-μουσικός παραγωγός), Σταμάτης Κραουνάκης (συνθέτης) Γιώργος Χρανιώτης (ηθοποιός), Σοφία Παπάζογλου (τραγουδίστρια), Τζόυς Ευείδη (ηθοποιός), Κυριάκος Κατζουράκης (εικαστικός), Μηνάς Χατζησάββας (ηθοποιός), Χάρης Γρηγορόπουλος (ηθοποιός), Γεράσιμος Σκιαδαρέσης (ηθοποιός), Σταύρος Ζαλμάς (ηθοποιός), Όμηρος Πουλάκης (ηθοποιός), Βέτα Μπετίνη (ηθοποιός), Γιώργος Χασάπογλου (συγγραφέας), Αλεξάνδρα Παυλίδου (ηθοποιός), Ρήγας Αξελός (ηθοποιός), Νίκος Σούλης (σκηνοθέτης), Λαοκράτης Βάσσης (φιλόλογος-συγγραφέας), Μάνια Παπαδημητρίου (ηθοποιού), Πηνελόπη Πιτσούλη (ηθοποιός), Κάτια Γέρου (ηθοποιός), Αθήνα Τσιλίρα (ηθοποιός), Τάκης Βαμβακίδης (ηθοποιός), Αννίτα Δεκαβάλλα (Θέατρο Εξαρχείων), Θέμης Μουμουλίδης (σκηνοθέτης), Θέμης Ανδρεάδης (τραγουδοποιός), Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος (σκηνοθέτης), Γιάννης Μποσταντζόγλου (ηθοποιός), Σάρα Γανώτη (ηθοποιός-σεναριογράφος), Μαρία Κεχαγιόγλου (ηθοποιός), Καίτη Κωνσταντίνου (ηθοποιός), Λέανδρος Πολενάκης (συγγραφέας), Τζίνα Πολίτη (πανεπιστημιακός), Λαέρτης Βασιλείου (ηθοποιός), Σοφία Βογιατζάκη (ηθοποιός), Χάρης Μαυρουδής (ηθοποιός), Μανόλης Μαυροματάκης (ηθοποιός), 'Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους (ηθοποιός), Κώστας Φαλελάκης (ηθοποιός), Νίκος Αλευράς (σκηνοθέτης), Γιώργος Κορδέλλας (σκηνοθέτης), Κώστας Μπερικόπουλος (ηθοποιός), Νίκος Αμπατζής (σκηνοθέτης), Γιάννης Αναστασάκης (ηθοποιός), Ντίνος Καρύδης (ηθοποιός), Έλενα Πατρικίου (ιστορικός-σκηνοθέτρια), Δημήτρης Καρατζιάς (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Πόπη Βερνάρδου (νομικός-συγγραφέας),
Παναγιώτης Μεντής (συγγραφέας-ηθοποιός), Γιώργος Ψυχογιός (ηθοποιός), Καλλιόπη Βέττα (τραγουδίστρια), Γιάννης Ιωάννου (συνθέτης-ενορχηστρωτής), Ιωσήφ Ιωσηφίδης (ηθοποιός), Μαργαρίτα Συγγενιώτου (λυρική τραγουδίστρια), 'Αννα Χατζησοφιά (συγγραφέας-ηθοποιός), Κωνσταντίνος Τζαμιώτης (συγγραφέας), Ελένη Τζώρτζη (ηθοποιός), Νίκος Τουλιάτος (μουσικός), Θωμάς Τσαλαπάτης (ποιητής), Νάνσυ Σπετσιώτη (σκηνοθέτης), Διονύσης Τσιλιμίδος (δημοσιογράφος), Δημήτρης Χαβρές (ηθοποιός), Κώστας Χαριτάτος (συνθέτης), Έρση Χατζηαργυρού (γλύπτρια), Βαγγέλης Χατζησίμος (λυρικός καλλιτέχνης), Αγγέλα Χρυσοβιτσάνου (γλύπτρια), Βασίλης Σπυρόπουλος (ηθοποιός), Στάθης Βούτος (ηθοποιός), Νίκος Σταυρακούδης (ηθοποιός-σεναριογράφος), Ελένη Παξινού (σνεαριογράφος-συγγραφέας), Τάκης Μελίδης (σκηνοθέτης), Νίκος Κορογιάννης (ηθοποιός), Esther Andre-Gonzales (σκηνοθέτης), Βασίλης Λουφέτος (ηθοποιός), Φαίη Τζανετοπούλου (σκηνοθέτης), Μαρίκα Θωμαδάκη (κριτικός-σκηνοθέτης-πανεπιστημιακός), Ειρήνη Μαργαρίτη (ποιήτρια), 'Ακης Σιδέρης (ηθοποιός), Σπύρος Σαραφιανός (ηθοποιός), Μαίρη Ανδρέου (ηθοποιός), Μάνος Ψιστάκης (σεναριογράφος), Αντρέας Καλαβρούζος (ηθοποιός), Δώρα Χρυσικού (ηθοποιός), Σταμάτης Τζελέπης (ηθοποιός), Νίκος Αβαγιαννός (ηθοποιός), Διονύσης Βίτσος (εκδότης), Σάκης Τσιλίκης (μουστικός), Πετρή Σαλπέα (τραγουδίστρια), Κώστας Σκόνδρας (μουσικός), Μαρία Κόμη-Παπαγιαννάκη (ηθοποιός), Μαρία Δούση (ηθοποιός), Μαρία Μιχαήλ (ψυχολόγος), Φανή Αδαμίδου (ηθοποιός), Μαρία Καρακίτσου (ηθοποιός), Σάββας Κωφίδης (ποδοσφαιριστής), Ντίνα Αβαγιαννού (ηθοποιός), Νίκος Αναστασόπουλος (ηθοποιός), Μάνος Αντωνιάδης (μουσικός), Φώτης Αποστολάρας (μουσικός-καθηγητής μουσικής), Δημήτρης Αρβανίτης (γραφίστας), Νίκος Αρβανίτης (ηθοποιός), Ελένη Σούμη (εικαστικός), Μάκης Σπετσιέρης (πρ. Σωμ. Εργαζ. Εθνικού Θεάτρου), Εύα Στυλάντερ (ηθοποιός), Φώτης Αρμένης (ηθοποιός), Ελένη Αστρινάκη (ποιήτρια-σεναριογράφος), Έλενα Βακάλη (χορεύτρια), Γεωργία Βεληβασάλη (τραγουδίστρια), Βασίλς Καΐλας (ηθοποιός), Γιώργος Βούρος (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Πάνος Αϊβαλής (δημοσιογράφος-εκδότης), Τάκης Βουτέρης (Θέατρο Εξαρχείων), Αγγελική Τόμπρου (ηθοποιός), Φύλλη Γεωργιάδου (λυρική τραγουδίστρια), Κώστας Γεωργόπουλος (μουσικός), Αντωνία Γιαννούλη (ηθοποιός), Μανώλης Γιούργος (εκπαιδευτικός-ηθοποιός), Τάσος Γκρους (συνθέτης), Αλμπέρτα Τσοπανάκη (σκηνοθέτης-ηθοποιός), Πέτρος Δαμουλής (ηθοποιός-μουσικός-σκηνοθέτης), Ελένη Δαφνή (ηθοποιός), Νίκος Δαφνής (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Βασιλική Δέλλιου (ηθοποιός), Στέφανος Δημητρίου (αν. Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας Παν/μίου Ιωαννίνων), Χρύσα Διαμαντοπούλου (ηθοποιός), Μαίρη Εσπέρ (τραγουδίστρια-καθηγήτρια Μουσικής), Αλέξανδρος Ζαχαρίας (ηθοποιός-χορογράφος), Ηλίας Ζερβός (ηθοποιός), Κωστής Ζευγαδέλλης (συνθέτης), Θοδωρής Καζής (σκηνοθέτης), Ελένη Καλαρά (ηθοποιός), Μαίρη Καλδάρα (Ίδρυμα Κακογιάννη), Χριστοφορος Κανάκης (μουσικός), Δημήτρης Καντιώτης (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Αθηνά Αλεξοπούλου (ηθοποιός), Αλεξάνδρα Παυλίδου (ηθοποιός), Σταύρος Καπελούζος (παραγωγός), Παναγιώτης Καποδίστριας (ηθοποιός-σεναριογράφος), Λεφτέρης Καπώνης (συγγραφέας), 'Αννα Καραγεωργιάδου (τραγουδίστρια-καθηγήτρια μουσικής), Κώστας Κατωμέρης (ηχολήπτης), Κώστας Κεχαγιόγλου (ηχολήπτης), Κώστας Κλάδης (ηθοποιός), Χρήστος Κοκότζης (μουσικός), Φωτεινή Κοτρώτση (σκηνοθέτης), Βασίλης Κουκαλάνι (ηθοποιός), Χρήστος Κωνσταντέλλος (σκηνογράφος), Ελεάνα Κωνσταντέλου (φωτογράφος), Μαριάννα Λαγούρου (ηθοποιός), Ειρήνη Λεβίδη (δ/νων σύμβουλος Θεάτρου Οδού Κυκλάδων), Ιώννης Λεωντάρης (σκηνοθέτης), Κώστας Λιβιεράτος (δοκιμιογράφος-εκδόσης Αλεξάνδρεια), Δέδες Λιωνής (αρχαιολόγος), Μαρία Λυσικάκου (Κινηματοθέατρο Τριανόν), Μαρία Μαγγανάρη (ηθοποιός), Κυριακή Μάλαμα (σκηνοθέτης), Ισαβέλλα Μαυράκη (σκηνοθέτης), Μαρία Μαυροματάκη (ηθοποιός), 'Αννα Μαχαιριανάκη (σκηνογράφος), Κώστας Μεσσάρης (ηθοποιός), Όλγα Μοσχοχωρίτου (κριτικός θεάτρου-δικηγόρος), Σπύρος Μπιμπίλας (ηθοποιός), Γιώργος Μπλανάς (ποιητής), Χάρης Μποσίνας (ηθοποιός).
Καλλιρόη Μυριαγκού, Στέργιος Νενές (ηθοποιός), Βασίλης Ντούρος (σκηνοθέτης), Ιώνναα Παπατάκη (ηθοποιός), Δημήτρης Παλαιοχωρίτης (ηθοποιός-πρόεδρος ΣΕΗ), Γεώργιος Παπαϊωάννου (επικ. Καθ. Μουσικολογίας Ιόνιο Παν/μίου), Εριάννα Πόθου (μουσικός), Δέσποινα Ρεβύθη (λυρική τραγουδίστρια), Βασίλης Ρουβάλης (συγγραφέας-δημοσιογράφος), Ζαχαρίας Ρόχας (ηθοποιός), Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου (ηθοποιός), Νώντας Σαρλής (σκηνοθέτης-μοντέρ), Ζώγια Σεβαστιανού, Μάκης Σεβίλογλου (τραγουδοποιός), Μαρία Σιδέρη, Κώστας Σιμένος (ηθοποιός), Γιωργία Σιώκου (ποιήτρια), 'Ασπα Σιώκου (σκηνοθέτης), Ελένη Σπυριδάκη (κοινωνιολόγος-πολ. Επιστήμων), Γιάννης Παπαδόπουλος (πανεπιστημιακός), Μαρία Εξαρχουλάκου (δικηγόρος), Βασιλική Παπαβασιλοπούλου (πανεπιστημιακός), Χρήστος Παπασωτηρίου (δικηγόρος), Εμμανουήλ Θωμαδάκης (επιχειρηματίας), Μαρίνα Θωμαδάκη (καθηγήτρια), Νιόβη Πεπέ (ηθοποιός), Ισμήνη Πεπέ (ηθοποιός), Κωνσταντίνος Θωμαδάκης (γιατρός), Χαράλαμπος Παπαβασιλόπουλος (επιχειρηματίας), Γιώργος Μακρής (σεναριογράφος-ηθοποιός), Συμεών Τσακίρης (ηθοποιός), Ροντήρη Κλεοπάτρα (ηθοποιός), Ελπίδα Παππά (ηθοποιός), Μπέσυ Μάλφα (ηθοποιός), Παναγιώτης Σταματόπουλος (σκηνοθέτης – ηθοποιός).


______________

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

«Στην Ε.Ε. υπάρχει οικονομική και πολιτική εξουσία έξω από κάθε έλεγχο»

harald-schumann-630.jpg


«Ανεύθυνη η πολιτική της κυβέρνησής μου, ο γερμανικός λαός θα βγει χαμένος», 
λέει στην «Εφ.Συν.» ο Χάραλντ Σούμαν | ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ

Συντάκτης: Τάσος Τσακίρογλου
Στην αρχή της συνομιλίας μας τονίζει ότι στόχος του με το ντοκιμαντέρ «Στα ίχνη της τρόικας: ανεξέλεγκτη εξουσία» (μπορείτε να το δείτε εδώ:https://www.youtube.com/watch?v=7uoMx35PWn8) ήταν να ανατρέψει τη βλακώδη γερμανική αφήγηση για το θέμα της Ελλάδας. Προσθέτει όμως ότι μετά την προβολή του στην Αθήνα, πριν από λίγες μέρες, προβληματίστηκε, διότι «ορισμένοι Ελληνες το είδαν σαν μια δικαιολογία για τη νοοτροπία τους να κατηγορούν μόνο τους άλλους και κυρίως τους “κακούς Γερμανούς”».
• Εν συντομία, ποιο είναι το συμπέρασμα του ντοκιμαντέρ σας για τον ρόλο της τρόικας στην Ελλάδα;
Οι εκπρόσωποι της τρόικας έκαναν πολλά λάθη από την πρώτη στιγμή. Ξεκίνησε από τους αξιωματούχους που σχεδίασαν το πρόγραμμα για την Ελλάδα. Θα έπρεπε να είχαν επιμείνει στην αναγκαιότητα μιας απομείωσης ή αναδιάρθρωσης του χρέους προτού φτιάξουν το όποιο πρόγραμμα. Επίσης, θα έπρεπε να έχουν καταστήσει δημόσια την αντιπαράθεση [με την ελληνική πλευρά], κάτι που δεν έκαναν.
• Και στη συνέχεια;
Στον σχεδιασμό του προγράμματος η περίοδος για την ισοσκέλιση των προϋπολογισμών ήταν από την αρχή απολύτως μη ρεαλιστικά μικρή. Η τρόικα γνώριζε από την αρχή ότι αυτό θα έριχνε την οικονομία σε βαθιά ύφεση, ώστε οποιαδήποτε άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να τονώσουν την οικονομία να μην μπορούν να αποδώσουν. Το μόνο σίγουρο αποτέλεσμα θα ήταν η βαθιά ύφεση, και κανένα άλλο μέτρο δεν θα βοηθούσε. Σύμφωνα με τους περισσότερους οικονομολόγους, το πρόγραμμα ήταν μια απλή ανοησία και απολύτως καταστροφικό.
• Υπήρξε πράγματι διαπραγμάτευση με τις τότε ελληνικές κυβερνήσεις;
Οσον αφορά την εφαρμογή του και τη διαπραγμάτευση με την τότε κυβέρνηση, αυτό που έκαναν οι εκπρόσωποι της τρόικας ήταν ότι προσπάθησαν να αλλάξουν την κυβέρνηση. Σε κάθε φάση, όταν ένας υπουργός ή η πλειοψηφία στη Βουλή αρνούνταν να συναινέσουν με τα μέτρα που απαιτούσαν, εκείνοι επέλεγαν τη στρατηγική του εκβιασμού. Ο τρόπος συμπεριφοράς τους συνιστούσε καθαρά κατάχρηση εξουσίας, διότι δεν υπήρχε καμία νομιμοποίηση. Εάν υπήρχε η όποια διαφορά μεταξύ της άποψής τους και της άποψης της τότε κυβέρνησης -της όποιας κυβέρνησης: Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά- θα έπρεπε να την έχουν δημοσιοποιήσει. Να πουν: «Να τι θεωρούμε εμείς αναγκαίο και να τι πιστεύει η ελληνική κυβέρνηση». Να ληφθούν οι αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δημόσια. Οι εκβιασμοί πίσω από κλειστές πόρτες, όμως, είναι το αντίθετο της δημοκρατίας. Δεν έχουν καμία σχέση με τις ευρωπαϊκές Συνθήκες και όλες τις ευρωπαϊκές αξίες. Οι εκβιασμοί δεν έπρεπε ποτέ να συμβούν. Και εάν αυτοί οι αξιωματούχοι είχαν τον ελάχιστο βαθμό δημοκρατικής συνείδησης, δεν θα τα έκαναν αυτά. Το άλλο λάθος ήταν πως ασκούσαν πίεση στην κυβέρνηση μόνο σε περιπτώσεις που δεν αφορούσαν τα μεγάλα συμφέροντα. Στην περίπτωση της μείωσης του κατώτατου μισθού, χρησιμοποίησαν εκβιασμό. Το ίδιο και στη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Στο θέμα της φορολογίας, περιορίστηκαν στη λίστα Λαγκάρντ. Ελεγαν ότι κάτι πρέπει να γίνει, αλλά δεν άσκησαν ποτέ πίεση στην κυβέρνηση. Και αυτό το θέμα δεν συζητήθηκε δημοσίως. Γιατί το έκαναν αυτό;
• Ολα αυτά που λέτε έγιναν σε καθεστώς μυστικότητας.
Ναι, όλα γίνονταν πίσω από κλειστές πόρτες. Βέβαια, εάν οι κυβερνήσεις ή οι υπουργοί είχαν αντισταθεί πολιτικά, τότε θα ήταν εκείνοι που θα τα έβγαζαν όλα στη δημοσιότητα. Θα έπρεπε να έχουν προσφύγει στη δημοσιοποίηση. Ζούμε σε δημοκρατία. Ολα πρέπει να είναι διαφανή και δημόσια. Αυτό ήταν το πιο παράξενο πράγμα. Πρέπει να το παραδεχτώ. Οι υπουργοί από τους οποίους πήρα συνέντευξη, συμπαθητικοί κατά τ’ άλλα άνθρωποι, γιατί συναίνεσαν στο να μείνουν όλα κρυφά μέχρι τώρα; Θα έπρεπε να έχουν δώσει τη μάχη τους.
• Πώς βλέπουν οι Γερμανοί πολίτες τη σημερινή διαπραγμάτευση μεταξύ των δανειστών και της νέας ελληνικής κυβέρνησης, στην οποία συνεχίζονται οι μέθοδοι εκβιασμού;
Δεν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους του γερμανικού λαού. Η κοινή γνώμη είναι διχασμένη, όπως σε κάθε κοινωνία. Δεν υπάρχει κοινή προσέγγιση.
• Ναι, αλλά πάντα υπάρχει μια πλειοψηφική άποψη.
Δεν είμαι δημοσκόπος για να ξέρω τι σκέφτεται η πλειοψηφία.
• Στη διάρκεια της κρίσης η ενημέρωση δέχεται ισχυρές πιέσεις, κυρίως από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Πόσο εύκολο είναι να κάνει κάποιος ερευνητική δημοσιογραφία σήμερα;
Εγώ δεν κάνω ακριβώς ερευνητική δημοσιογραφία. Περίπου το 95% των όσων δημοσιοποίησα ήταν ήδη δημόσια. Καθήκον μου είναι να τα καθαρίσω από την «ιδεολογική σκόνη», να διαλύσω την «ιδεολογική ομίχλη» η οποία κρύβει αυτά που συμβαίνουν. Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού που χρησιμοποίησα για το ντοκιμαντέρ ήταν προσβάσιμο. Αυτό που έκανα ήταν να το συναρμολογήσω.
• Και το αποτέλεσμα ήταν σπουδαίο... Αρα δεν αντιμετωπίσατε προβλήματα και εμπόδια;
Υπήρξε ένα μεγάλο πρόβλημα. Οι τρεις θεσμοί της τρόικας -Κομισιόν, ΔΝΤ και ΕΚΤ- οργάνωσαν ένα μποϊκοτάζ του όλου σχεδίου και οι κορυφαίοι εκπρόσωποί τους, ο Ολι Ρεν, η Κριστίν Λαγκάρντ και ο Μπενουά Κερέ, αρνήθηκαν να μας μιλήσουν.
• Με ποια δικαιολογία;
Χωρίς δικαιολογία. Το μόνο που μας είπε ο εκπρόσωπος του Ολι Ρεν ήταν ότι ο επίτροπος είχε μιλήσει με τους άλλους θεσμούς και ότι συλλογικά κατέληξαν στο συμπέρασμα να μη συνεργαστούν με την ομάδα μας για το ντοκιμαντέρ. Τα ίδια μας είπαν και οι εκπρόσωποι των δύο άλλων θεσμών. Και κάτι που θεωρώ καταπληκτικό: αρνήθηκαν να απαντήσουν ακόμα και σε γραπτές ερωτήσεις μας! Αυτοί είναι θεσμοί που χρηματοδοτούνται με δημόσιο χρήμα. Από εκεί παίρνουν τους μισθούς τους. Πώς μπορούν να αρνούνται να απαντήσουν γραπτώς σε ερωτήσεις των ΜΜΕ; Αυτό από μόνο του αποτελεί μιαν απόδειξη της βασικής υπόθεσης ότι στην Ε.Ε. έχουμε δημιουργήσει ένα είδος πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, η οποία βρίσκεται έξω από κάθε δημόσιο έλεγχο.
• Αρα ποιο είναι το μέλλον της Ε.Ε. με τέτοιες μεθοδεύσεις και τέτοια διαχείριση της κρίσης;
Καταστρέφουν όλο το ιδεώδες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ή, τουλάχιστον, απειλούν να το κάνουν. Δεν έχει γίνει μέχρι τώρα, αλλά πολλοί άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη χάνουν κάθε εμπιστοσύνη στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Η Ευρώπη υπήρξε ένα σύμβολο ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. Τώρα, πάρα πολλοί άνθρωποι, κυρίως στις υπερχρεωμένες χώρες της κρίσης, βλέπουν την Ευρώπη σαν ένα σύμβολο απελπισίας και, κατά κάποιο τρόπο, σαν εχθρό. Αυτό το θεωρώ καταστροφικό, διότι έχουμε τόσα πολλά να χάσουμε. Εγώ προσωπικά είμαι 57 ετών. Στην προσωπική πολιτική μου βιογραφία η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ήταν η μεγαλύτερη πρόοδος που έχει υπάρξει. Γνωρίζω πώς ήταν παλιότερα με όλα αυτά τα σύνορα, με τα διαφορετικά νομίσματα, με τα διαβατήρια που έπρεπε να δείχνεις στους ελέγχους. Μπορούσαν να μου αρνηθούν την είσοδο εάν αυτή δεν τους βόλευε πολιτικά. Σήμερα, όμως, έχουμε ελευθερία της μετακίνησης διακρατικά.
• Οι πολίτες όμως είναι θύματα παραπληροφόρησης;
Οχι. Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν ποιο είναι το διακύβευμα και ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν. Δείτε τι συμβαίνει τώρα μεταξύ των πιστωτριών χωρών και της Ελλάδας με τη νέα αριστερή κυβέρνηση. Μπορείς να έχεις όποια γνώμη θέλεις γι’ αυτήν. Οτι είναι ερασιτέχνες ή ότι η επικοινωνιακή τους πολιτική είναι χαοτική κ.λπ. Ομως το μήνυμα που εκπέμπεται απ’ αυτό το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις είναι ότι υπάρχει ένας απελπισμένος λαός που μετά από πέντε χρόνια κρίσης εξέλεξε μια νέα κυβέρνηση, η οποία υποσχέθηκε ότι θα ακολουθήσει διαφορετική πορεία, και οι δανειστές τού λένε ότι αυτό δεν επιτρέπεται και ότι πρέπει να ακολουθήσει την ίδια καταστροφική πορεία. Το μήνυμα αυτών των διαπραγματεύσεων προς κάθε άλλη χώρα είναι: «Μην κάνετε ό,τι και οι Ελληνες».
• Είναι μια τιμωρητική λογική.
Οι λαοί σκέφτονται: «Εάν δεν εκλέξουμε μια νέα κυβέρνηση που θα μας προστατεύσει απ’ αυτό, θα μας κάνουν το ίδιο». Αυτή είναι η καλύτερη στήριξη στην εκλογική καμπάνια της Μαρίν Λεπέν. Πραγματικά φοβάμαι τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία. Η Λεπέν θα πει: «Κοιτάξτε τι έκαναν στους Ελληνες, θα κάνουν τα ίδια και σ’ εμάς. Γι’ αυτό εκλέξτε εμένα. Και μετά θα εγκαταλείψουμε το ευρώ και την Ε.Ε.». Αυτό θα ήταν το τέλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
• Είναι το ίδιο που λέει στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή.
Αυτός είναι ο λόγος που δεν καταλαβαίνω την ίδια μου την κυβέρνηση. Δεν είναι μόνο ότι παίζουν με την πολιτική κληρονομικά όλων των προκατόχων τους, συμπεριλαμβανομένου του Χέλμουτ Κολ, αλλά και ότι ο γερμανικό λαός θα είναι αυτός που θα βγει περισσότερο χαμένος. Αυτό είναι πραγματικά ανεύθυνο. Ακόμα και εάν δεν συμπαθείς καθόλου την κυβέρνηση στην Αθήνα, ακόμα και εάν υπολογίζεις τα πάντα από μια οικονομική σκοπιά, ώστε να πληρώσεις όσο το δυνατόν λιγότερα για το ελληνικό χρέος, ο κύριος στόχος των διαπραγματεύσεων θα έπρεπε να είναι η επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ανάπτυξη. Διαφορετικά, όπως είπε ο Ομπάμα, δεν μπορείς να στύβεις μια υπερχρεωμένη χώρα για να πληρώσει. Η μόνη λύση είναι να κάνεις την οικονομία να αναπτυχθεί και μετά να ελπίζεις ότι σε ορισμένα χρόνια θα μπορείς να πάρεις πίσω τα λεφτά σου.

Ποιος είναι

Γεννημένος το 1957, ο βραβευμένος Γερμανός δημοσιογράφος και συγγραφέας εργάστηκε ως συντάκτης περιβαλλοντικών, πολιτικών, οικονομικών και επιστημονικών θεμάτων στις εφημερίδες «Tageszeitung» και «Spiegel», ενώ ήταν αρχισυντάκτης του πολιτικού τμήματος του Spiegel online (2000-2002). Από το 2014 είναι συντάκτης ειδικών θεμάτων στην εφημερίδα «Tagesspiegel» του Βερολίνου.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

«Ανεργία και γήρανση είναι το πρόβλημα των Ταμείων»

rompolis.jpg

Ο Σάββας Ρομπόλης ανέφερε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής ότι έχει ενημερώσει τον πρωθυπουργό για τη μελέτη που εκπονεί το Ινστιτούτο σχετικά με τη βιωσιμότητα των Ταμείων | EUROKINISSI

Την πεποίθηση πως η κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης δεν θα εισφέρει αποτελεσματικά στην ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων εξέφρασε χθες στη Βουλή ο εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ Σάββας Ρομπόλης καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή που διερευνά τις συνθήκες υπαγωγής της χώρας στο Μνημόνιο.
Ο κ. Ρομπόλης, αφού ενημέρωσε πως το σχετικό ποσοστό κινείται στο 11%, δεν υπερβαίνει δηλαδή -όπως είπε- τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, εξήγησε: «Και να πούμε ότι καταργούμε τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, η εξοικονόμηση θα είναι της τάξεως των 320 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, όσο είναι και το ετήσιο κόστος τους.
Είναι θέμα περισσότερο ισότητας και λιγότερο πόρων». Υποστηρίζοντας στη συνέχεια πως τα βασικά προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων «είναι η ανεργία και η γήρανση» ο επικεφαλής του Ινστιτούτου δήλωσε πως υπάρχει η δυνατότητα αυτή τη στιγμή να ενσωματωθούν τα 13 ασφαλιστικά ταμεία (έξι κύρια, πέντε επικουρικά και δύο για την καταβολή του εφάπαξ) σε τρία, ενώ με τις κατάλληλες συνθήκες μελλοντικά θα μπορούν να ενοποιηθούν απολύτως.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο κ. Ρομπόλης είπε πως έχει ενημερώσει και προσωπικά τον πρωθυπουργό για τη μελέτη που εκπονεί το Ινστιτούτο σχετικά με τη βιωσιμότητα των Ταμείων μέχρι το 2050 και διευκρίνισε χαρακτηριστικά πως η κυβέρνηση ανατρέχει στα αντίστοιχα δεδομένα και στο πλαίσιο των διαβουλεύσεών της με τους εταίρους.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Κ. Κόλλιας, ο οποίος προσήλθε στην Επιτροπή αμέσως μετά, υποστήριξε πως ακόμη και να ολοκληρωθεί άμεσα η διαβούλευση, τα θετικά αποτελέσματα στην αγορά δεν θα αποτυπωθούν νωρίτερα του εξαμήνου ή και του χρόνου. Εμφανίστηκε κατηγορηματικός, πάντως, πως η υπογραφή της συμφωνίας θα «κάνει καλό» στην οικονομία, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «το 50% της οικονομίας και της αγοράς είναι ψυχολογία».
Ο κ. Κόλλιας επανέλαβε πως τα στοιχεία που προοιωνίζονταν τις εξελίξεις και τα μνημόνια «ήταν γνωστά στις κυβερνήσεις και τα οικονομικά στελέχη από το '88», υποστήριξε πως οι υπουργοί Οικονομικών της τελευταίας πενταετίας «προφανώς δεν επικέντρωσαν στο πρόβλημα», δήλωσε πως «το μείγμα που περιελάμβανε το 1ο Μνημόνιο ήταν λάθος» υποστηρίζοντας σε αντιδιαστολή ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση οι περισσότερες από τις διαρθρωτικές αλλαγές που προτείνουν οι δανειστές.
Η «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ
«Το άνοιγμα ορισμένων από τις κλειστές αγορές ή οι παρεμβάσεις για τους κανόνες ίδρυσης και αδειοδότησης μιας επιχείρησης χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια είναι στη σωστή κατεύθυνση» είπε, αλλά διευκρίνισε ταυτόχρονα πως «αρκετά από τα μέτρα της “εργαλειοθήκης” του ΟΟΣΑ δεν ήταν σωστά, όμως τα εφαρμόσαμε».
Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου εξήγησε, επικαλούμενος και την ιδιότητά του ως οικονομολόγου, τους λόγους που το χρέος «δεν είναι βιώσιμο», αντιτάχθηκε σε ενδεχόμενο κούρεμα των «κόκκινων δανείων», διότι όπως είπε «το νούμερο είναι ιλιγγιώδες, οπότε το κακό που θα γινόταν στην οικονομία δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί», δήλωσε ωστόσο πως πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των επιχειρηματικών δανείων για την αναβίωση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.
_____________

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Ο Νότης Μαριάς στον Orange Radio για τις γερμανικές αποζημιώσεις και την επίσκεψή του στο μαρτυρικό Κομμένο Άρτας

Βουλευτικό Γραφείο Νότη Μαριά


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  /  ΒΙΝΤΕΟ


Συνέντευξη του Ανεξάρτητου Ευρωβουλευτή, Αντιπροέδρου των Ευρωπαίων Αντιφεντεραλιστών και Επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες Καθηγητή Νότη Μαριά στον ραδιοφωνικό σταθμό Orange Radio της Άρτας και στην εκπομπή "Είναι γεγονός" με τη Βίκυ Καινούργιου στις 25/5/2015.

Στην συνέντευξή του ο Νότης Μαριάς μιλά για:

1.Την επίσκεψή του στο μαρτυρικό Κομμένο Άρτας και την διοργάνωση εκδήλωσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες στις 30/6/2015 για το Ολοκαύτωμα του Κομμένου (00:38).
2.Τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο (03:34).
3.Τη μνημονιακή στροφή των ΑΝΕΛ (08:32).
4. Την πρόταση-λύση για εξόφληση του ΔΝΤ εκ μέρους της Ελλάδας μέσω χρηματοδότησης από την Τράπεζα της Ελλάδας (14:06).




Βουλευτικό Γραφείο Νότη Μαριά
Ηράκλειο
Λεωφ. Δημοκρατίας 35.
Τηλ:2810 300 421/422.
Φαξ:2810 300 421.

Αθήνα
Κόνιαρη 7,  Αμπελόκηποι 115 21.
Τηλ: 210-3254433, 210-3254048.
Φαξ: 210-6432457.
Facebook: Νότης Μαριάς
Βρυξέλλες
Parlement européen
Bât. Willy Brandt
07M071
60, rue Wiertz / Wiertzstraat 60
B-1047 Bruxelles/Brussel
Τηλ:0032 2 28 45151
Φαξ:0032 2 28 49151

Αθήνα, 27/5/2015.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Πολιτικός σεισμός στην Ισπανία

  ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 

Πολιτικό σεισμό προκαλεί στην Ισπανία το αποτέλεσμα στις περιφερειακές εκλογές. Για βαθιά και ριζική αλλαγή κάνουν λόγο τα ΜΜΕ. Το Λαϊκό Κόμμα (PP) και το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας (PSOE), που εναλλάσσονται στην εξουσία εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, τιμωρήθηκαν. Οι «αγανακτισμένοι» επιβεβαιώνουν τη δυναμική είσοδό τους στην πολιτική σκακιέρα, υπογραμμίζουν οι ισπανικές εφημερίδες την επομένη της κάλπης

«Πολιτική αλλαγή σε βάρος του PP» είναι ο τίτλος της κεντροδεξιάς εφημερίδας El Mundo, η οποία υπογραμμίζει τη «δυναμική εισβολή» του αριστερού Podemos (Μπορούμε) και την «αξιοσημείωτη άνοδο του [κεντροδεξιού] Ciudadanos» (Πολίτες), που δείχνουν ότι «το ισπανικό πολιτικό τοπίο εισήλθε σε νέα φάση» μερικούς μήνες πριν τις βουλευτικές.
Οι «αγανακτισμένοι», το κίνημα που γεννήθηκε από την αγανάκτηση του κόσμου εξαιτίας της κρίσης, το οποίο υποστηρίζεται από το Podemos, είναι σε θέση να κερδίσουν τα δημαρχεία της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης με την υποστήριξη άλλων κομμάτων της Αριστεράς, σε ιστορική αλλαγή μετά από 24 χρόνια κατά τα οποία οι συντηρητικοί του Λαϊκού Κόμματος βρίσκονται στην εξουσία στην ισπανική πρωτεύουσα.


Κίνδυνος για το Λαϊκό Κόμμα 

Σε κύριο άρθρο της, η El Mundo επισημαίνει ότι το Λαϊκό Κόμμα «διακινδυνεύει να μην επιβιώσει αν εγκλωβιστεί στο απαρχαιωμένο επιχείρημα της οικονομικής αναγέννησης». Επίσης, αποδίδει το πισωγύρισμα που υπέστη το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο παραμένει ωστόσο πρώτη δύναμη στη χώρα, στην «έλλειψη συναίσθησης και κοινωνικής ευαισθησίας, μαζί με τον υπερσυντηρητισμό με τον οποίο το κόμμα ανταποκρίθηκε στη δυσαρέσκεια του κόσμου απέναντι στη λειτουργία των θεσμών και στα σκάνδαλα της διαφθοράς».
Για την El Mundo «επείγει η διοργάνωση έκτακτου συνεδρίου του PP, το ταχύτερο δυνατό, καθώς χάνει σχεδόν 11 μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2011» και την απόλυτη πλειοψηφία που είχε κερδίσει σε πολλές περιοχές.

Μεγάλη υποχώρηση στις πόλεις 

Παράλληλα, η εφημερίδα κρίνει ότι το PSOE παρουσιάζει «μεγάλη υποχώρηση στις μεγάλες πόλεις, αλλά θα μπορούσε να αναλάβει τη διοίκηση σε έξι επιπλέον περιοχές αν καταλήξει σε συμφωνίες με το Podemos», το κόμμα που επιβεβαίωσε στις εκλογές «τη δυναμική του εισβολή» στην πολιτική σκηνή της χώρας.
«Η πτώση του PP προκαλεί ανατροπή υπέρ της αριστεράς» επισημαίνει παράλληλα η κεντροδεξιά  El Pais.
Τα αποτελέσματα δείχνουν «βαθιά αλλαγή», υπογραμμίζει εξάλλου η εφημερίδα σε κύριο άρθρο της, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος και η La Vanguardia αναφέρεται σε «ριζική αλλαγή».
«Θα ήταν απατηλό να ερμηνεύουμε αυτό που συνέβη ως επανάσταση που είχε, αλλά θα ήταν επίσης σφάλμα να μείνουμε απαθείς απέναντι στο ισχυρό μήνυμα αλλαγής που δίνουν αυτά τα αποτελέσματα» συμπληρώνει η El Pais.

Πολιτικός σεισμός

Για την εφημερίδα, πρόκειται για «σημαντικό αποτέλεσμα του πολιτικού σεισμού που άρχισε να εκδηλώνεται στις ευρωεκλογές του 2014», στις οποίες το Podemos κέρδισε πέντε έδρες ξεπερνώντας κάθε προσδοκία.
Για τις οικονομικές εφημερίδες, τα κόμματα στην Ισπανία είναι πλέον «καταδικασμένα σε συμμαχίες», όπως άλλωστε τιτλοφορείται και η Cinco Dias, ενώ στο ίδιο πνεύμα η Expansion υπογραμμίζει στο πρωτοσέλιδό της: «Η Ισπανία αξιώνει συμμαχίες».


Φάρος & Φαροφύλακας: Ανάμεσα στα 8 πιο... ψαγμένα ελληνικά νησιά η Μήλο...

Φάρος & Φαροφύλακας: Ανάμεσα στα 8 πιο... ψαγμένα ελληνικά νησιά η Μήλο...:   "Μηλέικα  Νέα"     Τα 8 πιο ψαγμένα ελληνικά νησιά παρουσιάζει σε άρθρο της η καθημερινή Βρετανική εφημερίδα Telegraph και ...


Σάββατο 16 Μαΐου 2015

16 Mαϊου 1944. Οι Γερμανοί εκτελούν 120 κρατούμενους από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, οι 92 εκ των οποίων ήταν ανάπηροι του ελληνοϊταλικού πολέμου.


Ρέθυμνο




16 Mαϊου 1944. Οι Γερμανοί εκτελούν 120 κρατούμενους από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, οι 92 εκ των οποίων ήταν ανάπηροι του ελληνοϊταλικού πολέμου. (Αυτός ήταν βλέπετε ο "πολιτισμός" και η "αβροφροσύνη" των Γερμανών, που υμνεί στα βιβλία του ο καθηγητής Ρίχτερ, εκείνος που αναγόρευσαν σε επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης, κάποιοι διδάσκοντες του, μα και η Διοίκηση του Ιδρύματος ακόμα δεν έχει αφαιρέσει με μιά απόφαση της τον τίτλο αυτό...).



Το στρατόπεδο Χαϊδαρίου χτίστηκε επί δικτατορίας Μεταξά το 1937 και χρησίμευσε ως στρατώνας, χωρίς όμως να ολοκληρωθούν οι εργασίες κατασκευής. Βρίσκεται στους πρόποδες του Ποικίλου όρους, βόρεια της Λεωφόρου Αθηνών – Κορίνθου. Λειτούργησε υπό τις διαταγές των Ιταλών για λίγες μόνο ημέρες και στις 10 Σεπτεμβρίου 1943 πέρασε στα χέρια των Γερμανών και συγκεκριμένα της SD (Sicherheitsdienst), της Υπηρεσίας ασφαλείας των Ναζί.
Ο χώρος του στρατοπέδου Χαϊδαρίου είναι τόπος μαρτυρίου και ιστορικής μνήμης. Θεωρείται για την Ελλάδα χώρος αντίστοιχος με τα στρατόπεδα Άουσβιτς, Μαουτχάουζεν, Νταχάου, που όμως, σχεδόν αμέσως μετά τη συντριβή των δυνάμεων του Άξονα, ανακηρύχθηκαν ιστορικά μνημεία και με σειρά ενεργειών εξασφαλίστηκε η ανάδειξη και η προβολή τους. Στη χώρα μας, αντίθετα, η ιστορία της Εθνικής Αντίστασης επί πολλά χρόνια αγνοήθηκε. Μόλις το 1982, με τον Νόμο 1285 που ψήφισε η ελληνική Βουλή, ήλθε η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και άρχισε να παίρνει τις πραγματικές της διαστάσεις ως κορυφαίο ιστορικό γεγονός. Σ' αυτά όμως τα 40 περίπου χρόνια της αγνόησής της, η ιστορία του στρατοπέδου έμενε στο περιθώριο. To στρατόπεδο εχρησιμοποιείτο από μονάδες του ελληνικού στρατού ήδη από το τέλος της δεκαετίας του ’40. Συγκεκριμένα είχαν εγκατασταθεί εκεί δύο Κέντρα Εκπαιδεύσεως, το ένα Πεζικού (ΚΕΒΟΠ) και το άλλο Διαβιβάσεων (ΚΕΔ). Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα το περίφημο Μπλοκ 15, στο οποίο εκρατούντο όσοι επρόκειτο να οδηγηθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα την επόμενη μέρα, και από όπου ξεκίνησαν την αυγή της Πρωτομαγιάς οι «200» για την Καισαριανή, χρησιμοποιήθηκε ως πειθαρχείο. Σ' αυτή την περίοδο με τα επιχρίσματα καταστράφηκαν μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα που οι αγωνιστές της Αντίστασης είχαν γράψει στους τοίχους και σε άλλα σημεία την ύστατη στιγμή, πριν ολοκληρώσουν την προσφορά και τη θυσία τους.
...
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, μέχρι το 1982 ούτε οι επιζήσαντες κρατούμενοι του στρατοπέδου μπορούσαν να επισκεφτούν τον τόπο του μαρτυρίου τους. Η πρώτη εκδήλωση ιστορικής μνήμης έγινε επί δημαρχίας Δημήτρη Γιαχνή, όταν μαζί με αρκετούς πολίτες την Πρωτομαγιά κατέθεσαν στη μνήμη των αγωνιστών στεφάνια δάφνης μπροστά στην πύλη του στρατοπέδου, αφού τους απαγορεύτηκε η είσοδός τους στον ιστορικό τόπο. Η εκδήλωση αυτή συνεχιζόταν και επί δημάρχου Δημ. Σκαμπά. Μετά την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης η εκδήλωση έγινε μέσα στο στρατόπεδο, μπροστά στο Μπλοκ 15, με την παρουσία εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου.Έκτοτε, και μέχρι σήμερα η εκδήλωση αυτή διοργανώνεται κάθε χρόνο το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου, σε συνεργασία με τον Δήμο Καισαριανής και τις αντιστασιακές οργανώσεις. Παράλληλα, έπειτα από αίτημα του Δήμου Χαϊδαρίου επί δημάρχου Κυριάκου Ντηνιακού, το Μπλοκ 15 κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη. Παράλληλα, το έτος 1986 προκηρύχθηκε πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για το έμβλημα του Δήμου Χαϊδαρίου. Όρος του διαγωνισμού ήταν το έμβλημα να είναι εμπνευσμένο από την ιστορία του στρατοπέδου. To πρώτο βραβείο δόθηκε στην ιδέα του αρχιτέκτονα Νίκου Τριάντη, σύμφωνα με την οποία μέσα από το συρματοπλεγμένο Μπλοκ 15 ξεπετάγεται ένα κόκκινο λουλούδι, δίνοντας ταυτόχρονα το μήνυμα της αισιοδοξίας. Η εικαστική αυτή σύνθεση έκτοτε αποτελεί το έμβλημα του Δήμου. 
Παράλληλα, ο Δήμος Χαϊδαρίου ονόμασε Οδό Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου την οδό Βασιλέως Γεωργίου, από την οποία περνούσαν τα καμιόνια με τους αγωνιστές. Στον δρόμο αυτό πολλοί αγωνιστές στη διαδρομή προς το εκτελεστικό απόσπασμα πετούσαν σημειώματα με τη συγκλονιστική στη λιτότητά της φράση «πάω για εκτέλεση». Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του συμπολίτη μας Κώστα Χατζηγεωργίου, που ενώ ήταν τραυματίας του αλβανικού μετώπου, μέσα από το νοσοκομείο συνέχιζε την αντιστασιακή του δράση. To 1943, όμως, συνελήφθη και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο. Στις 23 Απρίλη 1944, και ενώ οδηγείτο στον τόπο εκτέλεσης, στη Ριτσώνα, τη στιγμή που περνούσε το καμιόνι από τη σημερινή οδό Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, στη συμβολή με την οδό Πλαστήρα, πέταξε φωτογραφία του μικρού ανιψιού του, πάνω στην οποία είχε γράψεΐ: «Εγώ πάω για εκτέλεση. To παιδί να το βγάλετε Κώστα». Από τον δρόμο αυτό περνούσαν επίσης τα αυτοκίνητα με τις σορούς των ηρώων που είχαν εκτελεστεί μέσα στον χώρο του στρατοπέδου, στον δρόμο για το Γ Νεκροταφείο. Μάλιστα, από τα νωπά θανάσιμα τραύματα των αγωνιστών έρεε αίμα στον χωμάτινο τότε δρόμο. Κατά κυριολεξία, λοιπόν, ο δρόμος αυτός είναι ποτισμένος με το αίμα των αγωνιστών της Αντίστασης. 
Σήμερα, η οδός Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου εκτείνεται παράλληλα με την οδό Στρατάρχου Καραϊσκάκη σε όλο το μήκος από τη λεωφόρο Αθηνών μέχρι την Ιερά Οδό, και το τετράπλευρο αυτό αποτελεί το ιστορικό κέντρο της σύγχρονης πόλης.
Μετά την τελική διαμόρφωση του δρόμου το έτος 2001, οι παράλληλες δενδροστοιχίες, τα κλασικά φωτιστικά, οι ειδικές πλακοστρώσεις, σε συνδυασμό με τη δεδομένη ιστορική σημασία, προσδίδουν μια ιδιαίτερη ταυτότητα στην οδό Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, που εκτός από κεντρικός εμπορικός δρόμος φιλοξενεί σημαντικές για τη ζωή της πόλης λειτουργίες, όπως το Δημοτικό Κολυμβητήριο και ο ιστορικός κινηματογράφος «Άνοιξη». To τμήμα του δρόμου αυτού από τη λεωφόρο Αθηνών μέχρι τις πύλες του Στρατοπέδου ονομάστηκε οδός Αντώνη Φλούντζη, για να τιμηθεί η μνήμη του γιατρού του στρατοπέδου, που σ’ ένα μεστό και τεκμηριωμένο βιβλίο με τον τίτλο Χαϊδάρι, κάστρο και βωμός της Εθνικής Αντίστασης, κατέγραψε την ιστορία του στρατοπέδου. 


_______
Περισσότερα εδώ:
http://www.haidari.gr/Default.aspx?tabid=221

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ : Η αστυνομία συλλαμβάνει ασθενή του Μητροπολιτικού ...

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ : Η αστυνομία συλλαμβάνει ασθενή του Μητροπολιτικού ...:

ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Η αστυνομία συλλαμβάνει ασθενή του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού Ενημερωθήκαμε μόλις σήμερα ότι τ...




Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδώσει το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας (ΟΛΠ) στους μονοπωλιακούς ομίλους;

"Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδώσει το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας (ΟΛΠ) στους μονοπωλιακούς ομίλους;". Άρθρο του Αντώνη Νταλακογεώργου, μα πριν το άρθρο μια μικρή σημείωση μας: ΘΕΜΑΤΑ τέτοιου μεγέθους όπως η παραχώρηση του Λιμένος Πειραιά, οι διεθνείς ιμπεριαλιστές φυσικά προτιμούν να τα περάσουν με μιά κυβέρνηση "Αριστεράς". Φυσικά δεν είναι Αριστερά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, όμως στη διεθνή κοινή γνώμη την εικόνα αυτής της επίφασης έχει, σκόπιμα τα διεθνή ΜΜΕ θα κρατήσουν αυτή την εικόνα, ώστε αργότερα αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα να εμφανιστεί διεθνώς ως μια "ήττα της Αριστεράς" να καλλιεργηθεί έτσι ακόμα βαθύτερα η απογοήτευση και το "μοιραίον της υποταγής" στους λαούς! Παράλληλα, το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο θα έχει επιτύχει τους στόχους του με τις μικρότερες κατά το δυνατόν λαϊκές αντιδράσεις, αφού ένα μεγάλο μέρος της εκλογικής -και πολιτικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ- εθίζεται , εγκλωβίζεται ήδη και αφομοιώνεται σ' αυτές τις πολιτικές τις οποίες μάλιστα είτε τις εμφανίζει ως αναπόφευκτες, είτε -πολύ χειρότερα- τις δικαιολογεί και τις ονομάζει "αριστερές πολιτικές".
Τα σημάδια της υποταγής και της αφομοίωσης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν φανερά από την περίοδο των "διεθνών επαφών" του προέδρου του, όταν πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις του, έδωσε τα διαπιστευτήρια στους διεθνείς ιμπεριαλιστές, η πολιτική των οποίων στην Ελλάδα ξεδιπλώνεται σήμερα, και μάλιστα με ταχύτητες μεγαλύτερες απ' ότι ίσως κάποιοι ανέμεναν...
Το ζήτημα του Λιμένος Πειραιά είναι φυσικά από τα σημαντικότερα, δεν είναι το μόνο, οι υποδομές, η περιουσία και ο πλούτος της χώρας, -αυτά που ανήκουν στο λαό- παραδίδονται ανεπιστρεπτί, παζαρεύουν απλά στη λογική του "πέντε πάνω -πέντε κάτω", αυτό το εμφανίζουν μάλιστα ως δήθεν ..."έως αίματος" διαπραγμάτευση..., αυτή καθ' αυτή όμως η εκχώρηση και η παράδοση υλοποιείται...
Ασφαλώς οι ανυπόταχτες δυνάμεις του λαού μας πρέπει πλέον με άλλες ταχύτητες και με δυναμικά και αποτελεσματικά βήματα να κινηθούν. 
Δ.Τζ.
~~~~~~~~

Το άρθρο του Αντώνη Νταλακογεώργου*:

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδώσει το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας
(ΟΛΠ) στους μονοπωλιακούς ομίλους;

Ίσως πριν από μερικούς μήνες το παραπάνω ερώτημα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως στους τρεις μήνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σήμερα πια όχι μόνο δεν είναι τέτοιο αλλά αντίθετα όσοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο επίπεδο των κυβερνητικών σχεδιασμών είναι πλέον γνωστό σε όλους τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ότι η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί την αξίωση των τοκογλύφων δανειστών (παραβιάζοντας τις κόκκινες γραμμές της) και όλα δείχνουν ότι προχωράει στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, του ΟΛΘ, των αεροδρομίων κ.λπ.
Ήδη από τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης είχε δοθεί, είχε προλειάνει το έδαφος για το κυβερνητικό εγχείρημα με δηλώσεις του στο Λονδίνο (BBC) ο Υπουργός Οικονομικών, στην συνέχεια την σκυτάλη πήρε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ο οποίος, μετά την συνάντησή του στο Πεκίνο με κυβερνητική αντιπροσωπεία, δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του ΟΛΠ, δίνοντας το στίγμα ότι αυτό θα γίνει με την κινεζική COSCO, η οποία ήδη έχει πάρει ένα μέρος της προβλήτας του ΣΕΠ μέσω μακροχρόνιας σύμβασης και η οποία έχει δώσει δείγματα γραφής πώς εννοεί τις επενδύσεις στην χώρα, αφού έχει επιβάλει όρους στην σύμβαση παραχώρησης αλλά και συνθήκες ελεύθερης οικονομικής ζώνης στο Λιμάνι του Πειραιά και ταυτόχρονα όρους εργασίας για τους εργαζόμενους ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα.
Συμπληρώνοντας τα βήματα υπαναχωρήσεων της κυβέρνησης ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού υπέπεσε σε πρωτοφανές ατόπημα λέγοντας την περασμένη Δευτέρα στην Βουλή ότι «η κυβέρνηση – το ΤΑΙΠΕΔ περισσότερο – βρίσκεται φυσικά σε διαπραγματεύσεις με την COSCO ώστε να αναζητηθούν όροι και προϋποθέσεις στον ισχύοντα αυτήν την στιγμή διαγωνισμό που μπορούν να αλλάξουν για να γίνει περισσότερο επωφελής για την χώρα μας»!!
Δικαιολογημένα η συγκεκριμένη δήλωση προκάλεσε την εντονότατη αγανάκτηση των εργαζομένων στα λιμάνια και όχι μόνο. Είναι δυνατόν να λέει ο Υπουργός ότι διαπραγματεύονται με την COSCO να αλλάξουν τους όρους της σύμβασης ενώ στον διαγωνισμό μετέχουν ακόμη 5 εταιρίες;
Η προσπάθεια στην συνέχεια να ανασκευασθεί η δήλωση του Υπουργού από το αμαρτωλό ΤΑΙΠΕΔ απλά επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση εν αγνοία των εργαζομένων, των κοινωνικών αυτοδιοικητικών αρχών της πόλης διαπραγματεύεται την πώληση του ΟΛΠ με πλήρη αδιαφάνεια και όλα δείχνουν ότι η επιλογή της είναι η πώληση του ΟΛΠ στον Κινεζικό μονοπωλιακό όμιλο της COSCO με την τροποποίηση της σύμβασης που θα αφορά το 51% των μετοχών και όχι το 67% το οποίο θα διατεθεί σε μεταγενέστερο χρόνο.
Το σκηνικό αυτό που διαγράφεται για την πώληση των ΟΛΠ – ΟΛΘ συνιστά ριζική στροφή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος διαχρονικά είχε ταχθεί κατά της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ τόσο στην φάση της εισαγωγής του στο χρηματιστήριο όσο και στην σύμβαση παραχώρησης της προβλήτας ΙΙ στην COSCO το 2009.
Ταυτόχρονα τόσο σε πολιτικό επίπεδο είχε ταχθεί κατηγορηματικά ενάντια στην πώληση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών που είχε δρομολογήσει η μνημονιακή κυβέρνηση Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ, ενώ και η συμμετοχή του κόμματος ήταν ουσιαστική στην ανάπτυξη ενός πλατιού μετώπου που συνένωσε στις γραμμές του όλες τις κοινωνικές, συνδικαλιστικές, αυτοδιοικητικές αρχές, τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, οι οποίοι έδωσαν σκληρό αγώνα για να εμποδίσουν και να ματαιώσουν την καταστροφική πολιτική Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ που είχε βάλει πωλητήριο στον ΟΛΠ σε ξένους μονοπωλιακούς ομίλους.
Κεντρικά κομματικά στελέχη που σήμερα κατέχουν Υπουργικές θέσεις, Βουλευτές, πολιτικά πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ που απέκτησαν πρόσφατα αξιώματα στην τοπική αυτοδιοίκηση, είχαν την δική τους θετική συμβολή σε αυτήν την κοινωνική και πολιτική συμμαχία και στην αξιόλογη κινηματική δράση που είχε αναπτυχθεί.
Παρά την ιδεολογική και πολιτική διαφορετικότητα των δυνάμεων αυτών υπήρχε συμφωνία και κοινή συνισταμένη υπέρ της διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα του ΟΛΠ.
Η μετάλλαξη των προεκλογικών θέσεων, η ριζική ανατροπή ακόμη των προγραμματικών θέσεων στην Βουλή για ψήφο εμπιστοσύνης της νέας κυβέρνησης, προφανώς κάτω από την πίεση των τοκογλύφων δανειστών σε ένα κεφαλαιώδες ζήτημα που αφορά τον δημόσιο πλούτο, τις παραγωγικές δημόσιες επιχειρήσεις, τον στρατηγικό ρόλο αυτών των επιχειρήσεων όπως είναι ο ΟΛΠ (όχι μόνο για τον Πειραιά) αποτελεί ένα επικίνδυνο πισωγύρισμα ανάμεσα σε πολλά που έχουν σημειωθεί έως τώρα στην πορεία των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους οι οποίοι συστηματικά και μεθοδικά στραπατσάρουν και ακυρώνουν και τις ελάχιστες προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Σενάρια που διακινούνται κυρίως από την κυβέρνηση για είσοδο ιδιωτών στον ΟΛΠ με συμπράξεις και κοινοπρακτικά σχήματα ανεξάρτητα από διακηρύξεις, εγκυμονούν τον ίδιο κίνδυνο απώλειας του δημόσιου χαρακτήρα του Λιμανιού και έρχονται σε σαφή αντίθεση με τον λαό, τους εργαζόμενους, την τοπική κοινωνία και τα κοινωνικά κινήματα. Ακόμη χειρότερο είναι το σενάριο να τεθεί υπό συζήτηση το ύψος του τιμήματος για την αξία του ΟΛΠ και να αποτελέσει αυτό αντικείμενο διαπραγμάτευσης.
Η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς (ΔΝΤ – ΕΚΤ – ΕΕ) όπως αυτή δρομολογήθηκε μετά την αρνητική και επιζήμια συμφωνία στο EUROGROUP στις 20/2/2015 δείχνει ότι η κυβέρνηση υπαναχωρεί ακόμη και από τις λεγόμενες κόκκινες γραμμές. Αυτό είναι το πολιτικό συμπέρασμα από την κοινή δήλωση Τσίπρα – Γιουνκέρ η οποία αγγίζει και παραβιάζει αυτές τις γραμμές στα κρίσιμα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων και στο ασφαλιστικό.
Το εργατικό κίνημα στις συνθήκες που διαμορφώνονται θα είναι ολέθριο λάθος να εγκλωβιστεί και να γίνει παρακολουθητής των κυβερνητικών επιλογών, αντίθετα περισσότερο από ποτέ πρέπει να παρέμβει άμεσα δημόσια με δράσεις και πρωτοβουλίες διατυπώνοντας την μοναδική εναλλακτική επιλογή της σύγκρουσης και ρήξης με τους αδίστακτους μερκελιστές του νεοφιλελευθερισμού και της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη και την Ε.Ε.
Οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν και αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των περιστάσεων πρέπει να πάρουν άμεσα σχετικές πρωτοβουλίες για να αποφευχθεί ένας ταπεινωτικός συμβιβασμός και με τον τρόπο αυτό να οδηγηθεί η πολιτική και κοινωνική αριστερά στην ήττα.


______________
Υ.Γ: Ήδη στις 12/5/2015 το Δ.Σ του ΤΑΙΠΕΔ κατ’ εντολή της κυβέρνησης αποφάσισε ομόφωνα την πώληση του 51% του μετοχικού κεφαλαίου σε ιδιώτες. Πλέον μένει και τυπικά η κυβερνητική απόφαση για το ξεπούλημα του ΟΛΠ…
*Αντώνης Νταλακογεώργος, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), Γενικός Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΠΝΟ